Er was eens een vriendin die zei: ik heb een keitof kleedje gekocht, volgens mij kunt gij dat namaken. Ze kocht het in een dure kinderwinkel ergens in Gent alwaar ik mij alleen maar begeef in de solden, en dan nog…
Soit, op een woensdagse playdate, terwijl onze dochters zich vermaakten met theeserviesjes, Tinkelbel-kostuums en flamencoschoenen, bekeek ik het kleedje in kwestie eens in detail en dacht: zo moeilijk kan dat toch niet zijn.
Stofjes had ik al dankzij het Stoffenspektakel, het patroon tekende ik met de hand over.
Toen ik dacht: “zo moeilijk kan dat toch niet zijn”, had ik wel enkele zaken over het hoofd gezien, zoals daar zijn: een blinde rits en een beleg.
Na een namiddag + avond zwoegen, vloeken, rekenen, puzzelen, lostornen, strijken, meten en zuchten is dit het resultaat:


Met volledig omkeerbaar beleg

überschattige knoopjes (aangezien ik een blinde rits niet zag zitten ondanks de deskundige uitleg op de laatste Ijverige Wijven-bijeenkomst)

En een action shot van de dochter die niet op de foto wou.
Read Full Post »